Succesvolle 21e Dialoog NJI conferentie op 6 juli in Den Haag

Op Zaterdag 6 juli 2019 werd in Den Haag door der Stichting Dialoog  Nederland-Japan- Indonesië (DialoogNJI) de 21^stejaarlijkse dialoogconferentie gehouden.

De Stichting Dialoog NJI stelt zich ten doel de kennis en het begrip te bevorderen van de gedeelde geschiedenis van Nederland, Japan en Indonesië tijdens de tweede wereldoorlog en de nasleep daarvan in het voormalige Nederlands-Indië.  De Stichting NJI wil werken aan een toekomst van vrede, gebaseerd op erkenning, wederzijds begrip en verzoening. Het Nationaal Comité  4 en 5 mei heeft een bijdrage geleverd voor de organisatie van de dialoogconferentie.

Dialoog NJI organiseert  jaarlijkse dialoogconferenties voor Nederlandse, Japanse en Indonesische deelnemers om hun verschillende percepties van het verleden in het licht van verzoening en begrip te verdiepen. Het thema dit jaar was:  “Verzoening. Hoezo?”

Er waren bijna honderd deelnemers van 11 tot 93 jaar, die een relatie hebben met de drie landen waar Stichting NJI zich op richt. In de ochtend werden lezingen gegeven door Japanse en Nederlandse sprekers en in de middag werden er dialoog gesprekken rond het thema “Verzoening. Hoezo?”gehouden in kleine groepen bestaande uit Nederlandse, Japanse  en Indonesische deelnemers die allen de mogelijkheid hadden om de eigen ervaring met betrekking tot de gezamenlijke geschiedenis te delen met anderen.

De lezingen waren:

• • • • “Kan hetgeen ons ooit scheidde, ons toch ook verbinden?” door Philip de Heer, voormaligNederlands diplomaat in China, VS, Singapore, Japan, Zweden en eerste secretaris van koningin Beatrix, die vertelde over de geschiedenis van zijn familie in Nederlands-Indië voor en tijdens de Japanse bezetting, de besiaptijd en de Indonesische onafhankelijkheidstrijd. Hij sloot zijn lezing af met: “Laat ons van nu af aan de wettige eigenaren helpen onze erfenis een passende, correcte en leerzame plek te geven in hun geschiedenis”
      • “Mijn ontmoeting met Troostmeisjes”, door Eriko Ikeda, die tot 2010 director Documentary Films van NHK (Japan Broadcasting Corporation) was en director van WAM (Women’s Active Museum on War and Peace)is. Zij sprak over de houding van de Japanse regering ten aanzien van de “troostmeisjes” , jonge vrouwen die tijdens de tweede wereldoorlog in Azië, ook in Nederlands Indië, gedwongen werden in Japanse militaire bordelen te werken. In haar lezing ging ze in op haar acties voor hun erkenning in Japan, Korea, China.
      • “Verzoening onderzocht” door Prof. Toyomi Asano, professor Politieke geschiedenis van Japan aan de Waseda University Tokyo, die zijn wetenschappelijk onderzoek naar verzoening en zijn persoonlijke betrokkenheid daarbij presenteerde in het kader van een grootschalig onderzoek dat door Japanse universiteiten wordt uitgevoerd.
      • “Gedeelde geschiedenis” door Maarten Hidskes schrijver van het boek: “Thuis gelooft niemand mij”, waarvan ook een Indonesische vertaling is verschenen. Hij sprak over zijn onderzoek naar betrokkenheid van zijn vader bij executies, uitgevoerd door koloniale elitetroepen op het Indonesische eiland Sulawesi in 1946.  En over zijn reis door Indonesië waarin hij naast studenten en docenten geschiedenis en sociale wetenschappen ook diepgaand sprak met ooggetuigen, veteranen en lokale geschiedeniscomités. Over zijn reis zegt hij :” De gehele ontvangst in Indonesië was indrukwekkend en open; de bereidheid tot uitwisseling was voelbaar en zichtbaar”
      • “Who is the Dalang (wajangspeler)”door Arletta Kaper, zelfstandig ondernemer op het gebied van vormgeving en kunst, sprak over haar zoeken naar identiteit als kind van Nederlands-Indische ouders. Ze zegt hier ondermeer over: “Mijn vader gaf mij de boodschap dat ik dubbel zo hard moest werken als dé Nederlander. En hij kon het weten, vertelde hij mij. Maar……was ik dan géén Nederlander?”

De reacties van de deelnemers na afloop van de conferentie waren allemaal zeer lovend.